Mijn reis naar Zuid-Korea – Waarom Zuid-Korea?

In Februari ga ik mijn dromen achterna, en voor 5 maanden naar het verre Zuid-Korea. In deze blog ga ik alles van deze reis documenteren. Van de eerste voorbereidingen tot aan mijn studentenleven in Seoul. Ik ga de Koreaanse taal leren en reizen door heel Zuid-Korea om de cultuur en geschiedenis te leren kennen. Ik neem jullie graag mee in deze reis.

Om bij het begin te beginnen:

Als dertienjarige tiener kwam ik in aanraking met de Japanse anime’s en manga’s. Na urenlang obsessief in mijn kamertje anime na anime te kijken kwam ik ineens een K-pop videoclip tegen. “what the hell?” was mijn eerste gedachte. Ik zal negen Koreaanse meisjes een lieflijk liedje zingen die PRECIES tegelijk dezelfde danspasjes deden en allemaal PRECIES op elkaar leken. Met een mix van Koreaans en best wel random Engelse woorden. Degenen die K-pop een beetje kennen zullen hierin SNSD misschien wel herkennen. Ik betrad mij ineens in een totaal vreemde wereld van muziek, drama’s en films wat toen die tijd een enorme hype in Azië aan het worden was. En ik merkte dat ik daarin meegesleurd werd. Ik begin steeds meer en meer K-pop te luisteren, en belande daarna in de wereld van K-drama’s en K-movies, waar uiteindelijk mijn grootste interesse bleek te liggen.

Ik raakte betoverd van de cultuur, taal en geschiedenis van dit land. Ik wist al dat China en Japan een erg rijke geschiedenis hadden, maar Korea was voorheen nog helemaal niet op mijn radar. Inmiddels ben ik die K-pop gekte wel een beetje voorbij. Maar de series en films boeien mij nog steeds enorm. Wat mij namelijk is opgevallen is dat Zuid-Korea een land is met twee gezichten. Toen ik in havo 5 mijn profielwerkstuk moest doen is dit mij helemaal duidelijk geworden. Ik kende aan de ene kant het ‘perfecte’ gezicht. De jongens en meisjes van K-pop, die perfect gestyled waren, altijd vriendelijk, goed gemanierd waren en een prachtig lichaam hadden. Maar door mijn profielwerkstuk leerde ik daar ook de schaduwkant van kennen. Onder Zuid-Koreaanse tieners is namelijk een van de hoogste aantal zelfmoorden. En dat heeft een hele duidelijke oorzaak.

Zuid-Koreaanse tieners voelen namelijk immens veel druk. De druk van de maatschappij om een mooi uiterlijk te hebben, te voldoen aan het schoonheidsideaal. Het is zelfs zo erg dat uiterlijk een hele grote rol speelt bij het krijgen van een baan, en dus bijna cruciaal is voor een goede carrière. En daarnaast is er ook een enorme hoge druk om te presteren. Ouders zien hun kinderen het liefst aan één van de topuniversiteiten studeren, en zijn bereid om daar veel voor te doen.  Zo sturen ze hun kinderen naar ‘hagwons’. Bijlesscholen, die na de normale middelbare scholen extra lessen geven. Scholieren zijn soms wel tot midden in de nacht in die scholen om hun vakken bij te spijkeren, en krijgen zelfs speciaal les in het maken van de SAT, de toets die uiteindelijk bepaalt op welk niveau de scholier zit en dus naar welke universiteit die kan. Wanneer de scholier er niet in slaagt een hoge score te halen wordt dit gezien als een schande.

Gek genoeg zijn juist dit soort aspecten wat Zuid-Korea ontzettend interessant voor mij maakt. Er gebeurd ontzettend veel in deze maatschappij en dat heeft ook allemaal te maken met de cultuur en geschiedenis van het land. Ik kan niet wachten totdat ik deze cultuur met mijn eigen ogen mee kan maken, en daar voor een korte periode deel van mag uitmaken.

Ik ben nu op het punt gekomen dat ik mij aan het voorbereiden ben voor mijn vertrek naar Zuid-Korea. Dat betekend dat ik een heleboel moet gaan regelen. Naast mijn aanmelding bij Ewha Womens University moet ik ook verzekeringen afsluiten, vaccinaties nemen, mijn visa regelen en nog veel meer. In mijn volgende blog zal ik op dat voorbereidende gedeelte verder ingaan. Ik ben erg benieuwd of er onder mijn lezers meer mensen zijn die straks voor een periode naar het buitenland gaan, en waar naartoe. Ik hoop ook voor jullie dat het een geweldige ervaring gaat worden!

With kind regards,

Eline